Sabah dokuzda elçilikte olmak için; hakkında çok az şey bildiğim bir ülkede, kendimi pek de güvende hissetmediğim halde, dün gece 11'de yola çıktım. Elçilikte oyumu kullanıp neredeyse dokuz buçuk saat süren yolu geri döndüm. Aşırı uykum olduğundan otobüste gözümü kapamama mücadelesi verdim. 1 oy için, 1 karşı oy için; yirmi saat yollardaydım. Kendimi yol boyunca; ülkemin geleceğinin ampul karanlığından kurtulup gün ışığına kavuşması için, diye avuttum..

Çünkü farkındayım, çünkü biliyorum, bu seçim; aydınlık ve karanlık arasında, iyi ve kötü arasında, hürriyet ve sonsuz tutsaklık arasında. Bu seçim; demokrasinin, laikliğin, hukukun, basın özgürlüğünün son şansı. Bu seçim; çocuklarımızın geleceği. Bu seçimin grisi yok; ya katran karası ya güvercin beyazı...

Çünkü, bu seçim; ya istibdat ya hürriyet!..

O yüzden, bir kez daha ve dilerim son defa "Kahrolsun istibdat yaşasın hürriyet!"..