Bugün Rohingyalara yaşatılanların soykırım olarak kabul edilişinin altıncı yılı.

Myanmar'dan kaçıp Bangladeş'e sığınan Rohingyalar için Cox's Basar'daki Kutupalong kurulalı da altı yıl oldu. 

Kutupalong'da nüfus resmi verilere göre bir milyona yaklaştı ancak Kutupalong 20 kamptan oluştuğu için bu sayının doğru olmadığı ve nüfusun bir milyonun üzerinde olduğu tahmin ediliyor. Ayrıca 20 kamp demek de çok doğru sayılmaz, çünkü bazı kamplar kendi içlerinde de bölünüyor.

Altı yıl...

Akıl alır gibi değil, çok şanslı olanlar ikea portatif kulübelerde, sadece şanslı olanlar bambu kulübelerde ama büyük çoğunluk derme çatma, branda ile rüzgardan, yağmurdan korunmaya çalışarak barakalarda yaşıyor altı yıldır.

Sadece bir an düşünün; ne kaldığınız yere evim, yurdum diyebiliyorsunuz ne evim, yurdum dediğiniz yere döneniliyorsunuz ne de yola koyulup kendinize yeni bir ev, yurt bulma hakkınız var. Çepeçevre dikenli tellerle çevrilmiş bir alanda hayatınızı idame ettirmeye çalışıyorsunuz. Bunun için de aylık sadece 8 dolarınız var. Kampta size verilen görevler haricinde çalışma hakkınız yok, öğretim kampta size uygun görüldüğü kadar, yüksek okul hakkınız yok. Şiddetli yağmurlar bastırdığında barakanızı selden ve heyelandan kendiniz korumak zorundasınız, üstelik sağlam bir alt yapı olmadığından şiddetli yağmurların olduğu dönemde içme suyu sıkıntınız da başlıyor, çünkü atık su ve temiz su birbirine karışıyor ve arınması haftalar sürüyor. Binlerce hemcinsinizle aynı yerde yıkanmak zorundasınız. Bazen bir kalıp sabun en değerli hazineniz oluyor. Kamplarda yaşadıklarına haklı olarak isyan eden gençler var, dış dünyaya seslerini duyurabilmek için sık sık yangın çıkarıyorlar ve siz her gece acaba bu gece bizim barakamız yanar mı korkusuyla değerli bulduğunuz ne varsa vücudunuza bağlayıp uyuyorsunuz. Hastalandığınızda dilini bilmediğiniz, dilinizi bilmeyen hekimler size yardım etmeye çalışıyor. Bazı günler ağlamaktan başka yapacak hiçbir şeyiniz olmuyor. Kalamıyorsunuz, dönemiyorsunuz, gidemiyorsunuz.. 

Yaşamıyorsunuz ama ölemiyorsunuz da..

Sadece bir an düşünün, sadece bir an..

Sırtınızdan soğuk bir ürperti geçiyor, içiniz titriyor değil mi?

İşte o bir anlık düşüncesinin dahi zor olduğu hayatı yaşayan insanlar var. Onlara "mülteci" deniyor. Cox Basar'da Arakanlı mülteci Rohingyalar. Başka bir yerde ....lı mülteci. Evsiz, yurtsuz..

Ve işin en acı yanı, evi ve yurdu olanların çoğu; iklime, siyasete, ekonomiye dayalı herhangi bir sebeple hele ki dünyanın bugünkü halinde potansiyel bir mülteci olduğunun farkında bile değil!!..

D.K 25.08.2023 Kutupalong 03:40