Parmak uçlarım karıncalansa da burada olduğum sürece Twitter'a bakmayacağım. Muhalefet partilerinde seçim hararetinin bu kadar çabuk rehavete dönüşmesini bir de Twitter'dan izleyip sığındığım kardeş huzurunu kaçırmak istemiyorum. Mademki uzakta olan için de içinde yaşayan için de tek eylem, tweet atmak; ben, bir süre eylemsizlik kararı aldım..

Zaten; tweetle seçim kazanılmadığı, seçilmiş milletvekilinin hapisten çıkmadığını, doların, euronun düşmediğini özetle memlekette hiçbir şeyin düzelmediğini öğretmedi mi hasretle, çaresizlikle, yürek sızısıyla kıvrandığım günler, geceler..