Çocukların göz kırpmadan öldürüldüğü yerden döndüğümüzde; yaralananları, hayatta kalmayı başaranları, kendi mental sağlığımız alt üst olmuş halde tedavi etmeye çalıştıktan, iyileşenden çok ölen gördükten sonra, çekilen acılara sadece şahit olmayıp bizzat yaşadıktan sonra hayat nasıl devam edecek?

Antisemit ilan edilir korkusuyla sessiz kalanlar, bu makaleyi okuyabilecekler mi yahut okusalar, okuduklarını idrak edecekler mi, hayat onlar için nasıl devam edecek?

Ben, bu gerçeği görmeden yaşamlarına devam eden, Noel kutlamaları ile hayatlarını ışıklandıran, parlatanların ülkesinden kaçıp dünyanın en büyük açık hava hapishanesine geldim, insanın insana zulmünün başka bir formunu görmek için. Ben devam etmek için, beynimin içindeki görüntülerden kaçmak için kendime böyle bir yol seçtim, ya kaçamayanlarımız?