Bir yıl daha geride kaldı.. 

Her yıl, yıl bitip yenisi başlarken içinde; iyilik, güzellik, sağlık, umut ve illaki barış, illaki sevgi olan dileklerim olurdu..

Lakin hayat; felaketleri, acısı, hüznü, çaresizliği şekil değiştirerek ve hep daha güçlü; bazen afet bazen salgın bazen savaş bazen ekonomik kriz ya da hepsinin özeti yanlış siyaset şeklinde gelmeye devam ediyor.. 

Türkiye, insanların afette öldüğüne üzüldüğümüz değil hayatta kalmadığına, ölüp de kurtulduğuna sevindiğimiz bir ülke artık. Kurduğun cümlenin ne kadar korkunç olduğunun bilincinde misin, diye düşünmek hakkınız elbet. Lakin asıl korkunç olan, bu cümleyi kurabilecek kadar çok acının depremin yıktığı yerlerde gerçekten var olduğu ve bu acının hala devam ettiğini, kendi çabalarıyla hayatta kalmaya çalışan insanlara uzanan bir avuç gönüllünün ellerinin, kollarının ve dahi paralarının yetersiz olduğunu bilmek. Evet, asıl korkunç olan benim kurduğum cümle değil, gerçek.. 

Kimlerin hayatta kalacağına, kimlerin öleceğine, kimlerin hayattaysa nasıl bir yaşam süreceğini belirleyen bir sistem hakim ülkeye yıllardır. Üstelik her şeyin aksine tıkır tıkır işleyen bir sistem.. 

En çok, en alalı yalanları söyleyenlerin el üstünde tutulduğu, karnı doyacak çocukların sistemin oyuncağı olduğu, yapılan işin değil yapacak olanın ilişkilerinin önem sahibi olduğu, bir hukuk terimi olan keenlemyekünün gece yarılarında alınan kararlarla bizzat hukukun yerini aldığı, zenginlik ve fakirlik kavramlarının hiç olmadığı kadar anlam karmaşasında boğulduğu, kanlı ellerini milyar birimli paralarla kurulayıp dine sığınanların tekelinde olan bir sistem.. 

Dünya'da da durum çok farklı değil. Barış, ölenin kim olduğuna bağlı olarak yarım ağız dillendirilen bir sözcük sadece. İnsan onuru ise menşe meselesi. Irkçılık, kölelik, insan tecimi görünürde tarih raflarına -bir- kaldırılıyor ardından tozu üflenerek -bin- çıkartılıyor. Kefeye yüklenen silah, uyuşturucu, para her gün artarak mizanı sağa çekiyor. Sol dünyanın her yerinde bölünerek azalıyor.. 

Hiçbir şey düzelmeden, iyileşmeden hatta yaralar sarılmadan sel misali akıp sürüklüyor zaman içinde yaşamaya çalışanları ve yine de birleşmiyor kimse, el uzatmıyor, omuz omuza verip bent olalım demiyor.. 

Yıl bitmiş, tarih değişmiş ne fark eder. Şair gerçekten de nikbinlik etmiş. Ve maviliklerden bahsetmek bu kapkara günlerde toz pembe bir puf!.. 

Zaman geçiyor, tarih değişiyor, gerisi aynı, hep aynı.. 

O yüzden; örgütlenmedikten sonra, omuz omuza verip kötülükle, riyayla, çirkin ve dahi çirkef yani kalleşçe yıkarak yol alan sistem taşkınına bent kurmadıktan, bendin ardında kalanı yeniden inşa etmedikten sonra, olduğu gibi, belki de biraz daha beter gelecek yıla "hoş geldin" demek niye?.. 

Hep derim, tekrara düşerek yine diyeyim; herkesin yolu yürüdüğü kadardır, aydınlığı ise gördüğü kadar. Yürümediği yol, görmediği aydınlık, umut değil varsanıdır.. 

Bir yıl daha geride kaldı..

Tortusu çok ağır.. 

Ve fakat siz yine de boş verip benim bu bedbin iç dökmemi; sevdiklerinize sarılın, sevildiklerini söyleyin, hissettirin. Sele kapılmış gibi akan hayatta hiç değilse keşkelerden bazıları eksik kalsın. Sarılın, sevdiklerine sarılamayanların da adına. Hem belki de sevdiklerinizin varlığını bilmek; yola çıkma, aydınlığı bulma gücü verir ve birsamlar, "varsam" huzursuzluğundan silkinip sele "dur" diyen bentte bir "varım" tuğlası olur..

 1. ABDULRAZAK GURNAH, KUMDAN YÜREK, ÇEV. MEHMET DENİZ ÖCAL, İLETİŞİM 

2. ACHIM WOHLGETHAN, ENDSTATION KABUL, ULLSTEIN 

3. AHMED RASHID, TALIBAN – DIE MACHT DER AFGHANISCHEN GOTTESKRIEGER, ZpB 

4. ALINA BRONSKY, BABA DUNJAS LETZTE LIEBE, KIWI 

5. ALINA BRONSKY, BARBARA STIRBT NICHT, KIWI 

6. ALINA BRONSKY, DIE SCHÄFSTEN GERICHTE DER TATARISCHEN KÜCHE, KIWI 

7. ALINA BRONSKY, UND DU KOMMST AUCH DRIN VOR, KIWI 

8. ANGELIKA BIRCK, TRAUMATISIERTE FLÜCHTLINGE, ASANGER 

9. ANJA BAUMHEIER, DIE BUCHVERLIEBTEN, ROWOHLT 

10. ANNE GESTHUYSEN, MÄDELSABEND, KIWI 

11. ANNE GESTHUYSEN, SEI MIR EIN VATER, KIWI 

12. ANNE GESTHUYSEN, WIR SIND DOCH SCHWESTERN, KIWI 

13. ANNE GESTHUYSEN, WIR SIND SCHLIEßLICH WER, KIWI 

14. ANTONIA BLUM, KINDERKLINIK WEIßENSEE -JAHRE DER HOFFNUNG, ULLSTEIN 

15. ANTONIA BLUM, KINDERKLINIK WEIßENSEE -ZEIT DER WUNDER, ULLSTEIN 

16. ANTONIA RADOS, AFGANISTAN VON INNEN, BRANDSTÄTTER 

17. ARIF ANWAR, KREISE ZIEHEN, WAGENBACH 

18. ÅSNE SEIERSTAD, DER BUCHHÄNDLER AUS KABUL, LIST (ALMANCA ÇEVİRİ İLE TEKRAR OKUMA)

19. ÅSNE SEIERSTAD, IL BAMBINO DAL CUORE DI LUPO, RIZZOLI 

20. ÅSNE SEIERSTAD, IL LIBRAIO DI KABUL, RIZZOLI 

21. ÅSNE SEIERSTAD, TAGEBUCH AUS BAGDAD, LIST 

22. AYŞEGÜL DEVECİOĞLU, GÜZEL ÖLÜMÜN ÖYKÜSÜ, METİS 

23. BADR UDDIN, MIGRANTI SENZE DOCUMENTI IN INDIA – UNO STUDIO SUI RIFUGIATI MUSULMANI ROHINGYA, SAPIENZA 

24. BARIŞ BIÇAKÇI, TARİHİ KIRINTILAR, İLETİŞİM 

25. BRUNO SCHULZ, DIE ZIMTLÄDEN, CARL HANSER VERLAG 

26. BURHAN SÖNMEZ, MASUMLAR, İLETİŞİM 

27. CAHİDE BİRGÜL, GECEYE UYANANLAR, KAFKA 

28. CARSTEN HENN, DER BUCHSPAZIERER, PIPER 

29. CARSTEN HENN, DER GESCHICHTENBÄCKER, PIPER 

30. CARSTEN HENN, DIE BUTTERBROTBRIEFE, PIPER 

31. CHRISTIANE HOFFMANN, ALLES, WAS WIR NICHT ERINNERN, C.H.BECK 

32. CHRISTIANE WÜNSCHE, ABER TÖCHTER SIND WIR FÜR IMMER, FISCHER 

33. CHRISTIANE WÜNSCHE, WIR SEHEN UNS ZU HAUSE, FISCHER 

34. COLLEEN GALLAGHER, DIE ZUKUNFT DER BILDUNG DER ROHINGYA IN BANGLADESCH, VERLAG UNSER WISSEN 

35. DAVID GROSSMANN, WAS NINA WUSSTE, CARL HANSER VERLAG 

36. DEFNE SUMAN, KAHVALTI SOFRASI, DK 

37. EBRU CÜNDÜBEYOĞLU, FERDA, HEP KİTAP 

38. ELISA HEINRICH \ LUKAS HANO, FLÜCHTLINGS- GESCHICHTEN -INTERVIEWS UND HINTERGRÜNDE, PAPY ROSSA 

39. EVA VÖLLER, WAS DIE HOFFNUNG VERSPRICHT, LÜBBE 

40. EVA VÖLLER, WAS DIE SCHICKSAL WILL, LÜBBE 

41. FAUSIA KUFI, NUR EINE TOCHTER, KAILASH 

42. FERIT ERGÜ, EIN WINTER IN HAKKARI, UNIONSVERLAG 

43. FLORIAN ILLIES, LIEBE IN ZEITEN DES HASSES, S. FISCHER 

44. GALINA BREITKREUZ, ERST KOMMT DIE ANGST, dtv 

45. GIORA FEIDMAN, KLANG DER HOFFNUNG, BONIFATIUS 

46. GOLAM MAAINUDDIN, BEWERTUNG DER AUSWIRKUNGEN VON ROHINGYA FLÜCHTLINGEN AUF DIE AUFNAMEGEMEINSCHAFT IN BANGLADESCH, VERLAG UNSER WISSEN 

47. GÜLCE BAŞER, BİR CESET BİR SÖZ, REMZİ KİTABEVİ 

48. HANNI MÜNZER, MARLENE, PIPER 

49. HANNI MÜNZER, SOLANGE ES SCHMETTERLINGE GIBT, EISELE 

50. HARUKI MURAKAMI, SAHİLDE KAFKA, ÇEV. HÜSEYİN CAN ERKİN, DK (TÜRKÇE ÇEVİRİ İLE TEKRAR OKUMA)

51. HEATHER MORRIS, DAS MÄDCHEN AUS DEM LAGER, PIPER 

52. HEINZ DUTHEL, KINDER VERGEWALTIGUNGEN IN MAUNGDAW, MYANMAR AUF BEFEHL!, BoD 

53. HİKMET HÜKÜMENOĞLU, 4:00, CAN 

54. HİKMET HÜKÜMENOĞLU, 47 NUMARALI KAMARA, EVEREST 

55. HİKMET HÜKÜMENOĞLU, HARİKA BİR HAYAT, CAN 

56. HİKMET HÜKÜMENOĞLU, KAR KUYUSU, EVEREST 

57. HUBERT KUSCHNIK, AUGENZEUGE IN AFGHANISTAN, UZ aktuell 

58. ILONA EINWOHLT, MOHNSCHWESTERN, HARPER COLLINS 

59. JENNY LECOAT, DIE ÜBERSETZERIN, LÜBBE 

60. JOHN BOYNE, ALS DIE WELT ZERBRACH, PIPER 

61. KAMAL ZAFARI, ROHINGYA, VERLAG UNSER WISSEN 

62. KARLA SCHEFTER, WEIL ES UM DIE MENSCHEN GEHT, ULLSTEIN 

63. KERSTIN SGONINA, UND WENN WIR WIEDER TANZEN, ROWOHLT 

64. LATIFA \ CHEKEBA HACHEMI, DAS VERBOTENE GESICHT – MEIN LEBEN UNTER DEN TALIBAN, MARION VON SCHRÖDER 

65. LATIFA NABIZADA \ ANDREA C. HOFFMANN, GREIF NACH DEN STERNEN SCHWESTER!, KNAUR 

66. LUCA DI FULVIO, DER JUNGE, DER TRÄUME SCHENKTE, BASTEI LÜBBE 

67. MALALAI JOYA, ICH ERHEBE MEINE STIMME, PIPER 

68. MARION HABICHT, UNTER RÄUBERN UND HEILIGEN, KAISER 

69. MARLEN HAUSHOFER, WIR TÖTEN STELLA, LIST 

70. MECHTILD BORRMANN, FELDPOST, DROEMER 

71. MECHTILD BORRMANN, GRENZGÄNGER, DROEMER 

72. MEHLIKA METE, MATMAZEL NİNA, MAYA KİTAP 

73. MELISA KESMEZ, ATLARI BAĞLAYIN GECEYİ BURADA GEÇİRECEĞİZ, İLETİŞİM 

74. NERMİN YILDIRIM, BAVULA SIĞMAYAN, HEP KİTAP 

75. NİLAY ÖRNEK, BÜTÜN İYİLER BİRAZ KÜSKÜNDÜR, ARTEMİS 

76. NURUL MOSTAFA \ KAMAL ZAFARI, KULTURELLE BILDUNG FÜR STAATENLOSE ROHINGYA-FLÜCHTLINGEN IN BANGLADESCH, VERLAG UNSER WISSEN 

77. OLIVIA RUIZ, RENKLİ ÇEKMECELİ ŞİFONYER, ÇEV. YURTSAN MIHÇIOĞLU, YAN PASAJ 

78. ORHAN PAMUK, VEBA GECELERİ, YKY 

79. OSMAN BALCIGİL, AVUÇLARIMDA HALA SICAKLIĞIN VAR, DESTEK YAYINLARI 

80. OSMAN BALCIGİL, EN HÜZÜNLÜ EYLÜL, DESTEK YAYINLARI 

81. OSMAN BALCIGİL, İPEK SABAHLIK, DESTEK YAYINLARI 

82. PIA ZIEFLE, SUNA, LIST 

83. RAFAEL SELIGMANN, HANNAH UND LUDWIG: HEIMATLOS IN TEL AVIV, LANGEN-MÜLLER 

84. RAFAEL SELIGMANN, LAUF, LUDWIG, LAUF:, LANGEN-MÜLLER 

85. RALF FINKE, UNTER WEINENDEN HIMMELN, AtV 

86. RALF VOGT, DAS TRAUMATISIERTE GEDÄCHTNIS – SCHUTZ UND WIEDERSTAND, LEHRMANNS MEDIA 

87. RALF VOGT, SCHAM UND SCHULD BEI TRAUMATISIERTEN MENSCHEN, LEHRMANNS MEDIA 

88. SELÇUK AYDEMİR, LİSEDEN ARKADAŞLAR, KÜSURAT YAYINLARI 

89. SIBA SHAKIB, NACH AFGHANISTAN KOMMT GOTT NUR NOCH ZUM WEINEN, GOLDMANN 

90. SIBA SHAKIB, SAMIRA & SAMIR, C. BERTELSMANN (ALMANCA ÇEVİRİ İLE TEKRAR OKUMA)

91. STEPHANIE SCHUSTER, DIE WUNDERFRAUEN: ALLES WAS DAS HERZ BEGEHRT, FISCHER 

92. STEPHANIE SCHUSTER, DIE WUNDERFRAUEN: FREIHEIT IN ANGEBOT, FISCHER 

93. STEPHANIE SCHUSTER, DIE WUNDERFRAUEN: VON ALLEM NUR DAS BESTE, FISCHER 

94. STEPHANIE SCHUSTER, DIE WUNDERFRAUEN: WÜNSCHE WERDEN WAHR, FISCHER 

95. STEVEN GALLOWAY, DER CELLIST VON SARAJEVO, LUCHTERHAND 

96. SUSANNE ABEL, STAY AWAY FROM GRETCHEN, dtv 

97. SUSANNE ABEL, WAS ICH NIE GESAGT HABE, dtv 

98. ŞERMİN YAŞAR, GÖÇÜP GİDENLER KOLEKSİYONCUSU, DK 

99. THEODOR SCHÜBEL, DIE MATROSEN VON KRONSTADT, KNAUR 

100. TOM SALLER, EIN NEUES BLAU, ULLSTEIN 

101. TOM SALLER, JULIUS ODER DIE SCHÖNHEIT DES SPIELS, LIST 

102. TOM SALLER, WENN MARTHA TANZT, ULLSTEIN 

103. UKMINA MANOORI, UKMINAS GEHEIMNIS, BASTEI LÜBBE (ALMANCA ÇEVİRİ İLE TEKRAR OKUMA)

104. VERA MARIA WEEBER \ SÜLEYMAN GÖĞERCİN, TRAUMATISIERTE MINDERJÄHRIGE FLÜCHTLINGE IN DER JUGENDHILFE, SPRINGER FACHMEDIEN 

105. VOLKAN SÖNMEZ, FIRSATÇI, KÜSENA 

106. VOLKAN SÖNMEZ, TEK BAŞINA, DOKUZ YAYINLARI 

107. WOLFGANG BRENNER, DAS DEUTSCHE DATUM – DER NEUNTE NOVEMBER, ZpB 

108. YEASIR YUNUS, LEBENSQUALITÄT VON ROHINGYA-FLÜCHTLINGEN IN BANGLADESCH, VERLAG UNSER WISSEN 

109. YEASIR YUNUS, QUALITÀ DELLA VITA DEI RIFUGIATI ROHINGYA IN BANGLADESH, SAPIENZA 

110. ZÜLFÜ LİVANELİ, DER FISHER UND DER SOHN, ÇEV. JOHANNES NEUNER, KLETT-COTTA (ALMANCA ÇEVİRİ İLE TEKRAR OKUMA)

111. ZÜLFÜ LİVANELİ, SERENAD, İNKİLAP KİTABEVİ 

112. Ve yılın son kitabı yine bir kurgu biyografi. Bonnie Garmus, erkeklerin dünyasında kendisine bir yer edinmeye çalışan bilim insanı Elizabeth Zott’un hayatını kaleme almış. Kitap, Filiz Sarıalioğlu'nun çevirisiyle Altın Kitaplar'dan yayınlanmış. Çevirmenin isminin kapakta yer almaması üzücü. 

Ve Batı'nın ses tonu bir anda değişti...

İsrail ordusu dün gece Kudüs Latin Patrikhanesine bağlı Gazze'deki Kutsal Aile Kilisesi'ne Hamas üyeleri saklanıyor gerekçesiyle ayin zamanında saldırıda bulundu. Bombalı ve silahlı saldırıda iki kadın (yaşlı bir kadın ve kızı) hayatını kaybederken hayati tehlikesi olan bir kişi, beş ağır yaralı yanı sıra çoğu hafif olmak üzere 300 yaralı var. 

Vatikan kınama açıklaması yaparken İsrail ordusundan Gazze'ye yaptığı saldırıların bir an evvel durdurulmasını talep etti. 

Ancak Patrikhane'nin açıklamasına göre; İsrail ordusu, bölgede Hamas'ın füze fırlatıcısının bulunduğu iddiasıyla saldırılara halen devam ediyor. Patrikhane, sivil halkın Rahibe Teresa Manastırına sığınmaya çalıştığını ancak yeterli yer olmadığından sadece kaçma imkanı olmayan yaşlıların, engellilerin, hamilelerin ve çocukların manastırda korumaya alındığını da açıklarken tüm Hıristiyan camiasını dua etmeye davet etti. 

AB Konseyi Başkanı Charles Michel' in açıklamasına göre; AB, Ukrayna ve Moldova ile katılım müzakerelerinin başlatılmasının önünü açtı. Gürcistan ise artık üyeliğe aday ülke statüsüne sahip.

Biyografi, biyografik roman okumayı çok seven biri olarak Hikmet Hükümenoğlu'nun kurgu bir karakteri anlattığı "Harika Bir Hayat" romanını çok sevdim. 

Bir solukta ile soluksuz arasında bir yer varsa orada, öyle okudum. Birçok tarihi olaya yer veren roman, okuyucuya, gerçek bir biyografik roman okuduğu hissini çok iyi verse de sık sık aslında bir kurgu okuduğunu hatırlatmayı da ihmal etmiyor. Roman devama müsait gibi duruyor, umarım yazar da benimle aynı fikirdedir.

Bu arada bunu yazmam ne kadar doğru bilmiyorum lakin Harika'da zihnim sık sık Selim İleri'nin Solmaz Hanım'ına kaydı. Ve Kamuran Beyciğim -hitap şeklimden de anlaşılacağı üzere- romanda en sevdiğim karakterdi diyebilirim. Hatta Hikmet Hükümenoğlu bir de Kamuran Bey'in biyografisini yazsa ne de güzel olurdu. Evet, elbette, kesinlikle pek güzel olurdu. : )

"Neyse" dedim..

Ve her "neyse" aslında hep bir şeyler barındırır içinde..

Bu kez; görülmese de duyulmasa da "siz yine de kırmayın insanların kalbini" vardı..

Ve fakat..

Neyse..

Ülkem insanı artık ırkçılığın iliklerine kadar işlediğinin farkında dahi değil. 

Motorsikketli kurye Yunus Emre Göçer'in ölümü çok çok üzücü. Suçlunun tutuklanmaması ve dahi ülkeyi terk edip kendi ülkesine dönmesi daha da üzücü. 

Lakin bu konunun Türklük meselesine getirilmesi abesle iştigal eder.

Her yıl ülkede yüzlerce insan öldürülüyor, katilleri serbest ve Türk. 

Çünkü Türkiye'de adil yargılanma diye bir şey kalmadı. Türkiye'de suçunuz ne olursa olsun; güçlü(!) kişilerle iletişim halindeyseniz, iyi(!) bağlantılarınız varsa, doğru(!) makamdaysanız ya da o makamlarda tanıdığınız varsa; cezasız kalır. 

Sanıyor musunuz ki herhangi bir Türk bürokratın oğlu bu kazaya sebebiyet verseydi yargılanacaktı, diyelim yargılandı suçlu bulunacak mıydı? 

Bunu bir düşünün!

Sonra da bu denli iliklerinize kadar işlemiş ırkçılığın kime, neye, ne kadar zarar verdiğini de!

Unutmayın, ülke şu an Türkoğlutürkler tarafından yönetiliyor ve Türkoğlutürklerin yönettiği ülkede her gün insanlar ölüyor.

Yunus Emre Göçer'in ailesine sabır dilerim. Yapılacak hiçbir şey, söylenecek hiçbir söz deva olmayacak olsa da dilerim ki aileye hem maddi hem manevi destek sağlanır.

bazen diyorum ki 

yaz

sonra 

ne gerek var ki

çocuklar ölüyor

kurulan

hatta kurulmayan 

uzun ya da kısa 

tüm cümleler 

çocukların ölmesine engel olmuyor

çocuklar ölüyor 

çocuklar öldürülüyor

dünyanın en ağır cümlesi bu

çocuklar öldürülüyor

ve

çocukların öldürüldüğü bir dünyada

lanet olsun

dan başka bir cümle

hiçbir anlam ifade etmiyor

çünkü 

çocuklar 

hala

ölüyor

öldürülüyor

Bugün Hanuka Bayramının başladığı gece. Az önce yerel televizyon kanalında Braunschweig Yahudi Cemaati Başkanı çok güzel bir konuşma yaptı. Özellikle "elbette terör saldırısını kınıyoruz, rehinelerin sağ ve sağlıklı bir şekilde ailelerine kavuşmalarını diliyoruz ama aynı şekilde Filistindeki sivil halkın yaşadıklarını da görmezden gelemeyiz o yüzden çatışmaların bir an evvel son bulmasını istiyoruz. Biz bu yıl ilk ışığımızı barış için yakacağız" sözleri beni çok etkiledi. 

Demem o ki Yahudilere karşı sistematik olarak büyütülen nefret ve tehlikeli boyuta varan kışkırtmaya da dur demek gerek. Sadece Almanya'da değil, İsrail'de de hükümetin tutumunu desteklemeyen çok insan var. Barış, nefretle, silahla, kanla, ölümle sağlanmaz.

“Hanukkah sameach!”

Daha önce herhangi birine "heteroseksüel misin?" diye sordunuz mu -ki- kendinizde "homoseksüel misin?" diye sorma yüzünü buluyorsunuz.? 

Aaa pardon, yüzsüzlük tam da böyle bir şeydi zaten değil mi?

Yetişkin ve zihinsel yetisi yerindeki insanların kiminle seks yaptığı ve dahi yapmadığı -hele de kimseye fiziken ve ruhen zarar vermiyorsa- kimseyi ilgilendirmez. Kimse kimsenin özel hayatının bekçiliğini yapamaz ve özel hayatı hakkında söz sahibi değildir. 

Sizinle aynı görüşü paylaşsın, paylaşmasın; siz, onu gazeteci olarak sayın ya da saymayın; bir gazeteci haber yaptığı için tutuklanıyorsa karşı çıkmalısınız. Basının özgür olmadığı bir ülkenin geleceği çok karanlıktır hatta yoktur...

Demek istiyorum.. Çünkü inandığım değerler bunu gerektirir.. Aklıma adını dahi anmak istemediğim zat geliyor.. midem bulanıyor.. değerlerimin üstüne kusuyorum..

"Konuşmak" dedi, "aynı çatı altında yaşadığım, kanunen ailem olan insanlarla yapamadığım bir şey." Ellerine baktı, sağ elinin parmakları, sol elinin parmaklarında geziniyordu. İzlediğimi fark edince ellerini bacaklarının üstüne avuçları alta gelecek şekilde yerleştirip bir iki ileri geri sürtüp ayağa kalktı. "Daha ne kadar yaşayacağım bilmiyorum, kimse de bilemez ama ben o evde kalmaya devam edersem; konuşmaya, dinlemeye, duymaya hasret öleceğim, bunu çok iyi biliyorum" dedi. 

"Ah çocuk!

İşte bu anlattığın insanın en büyük eksiği, konuşmak ve dinlemek. Oysa insana kelimeler bahşedilmiştir, fikirlerini, duygularını dillendirebilsinler diye. Gel gör ki sessizliğin gürültüsünde boğulan o kadar çok insan var ki" demedim.

"Ölümü düşünmek için çok gençsin, hele ikimiz birbirimizi dinleyip anlayalım, sonra da ailenle konuşup bir çözüm bulalım bu seni bu kadar üzen sessizliğe" dedim.