Anserler de yola çıktığına göre; kış uzak değil artık...

Dilemma kıskacında;

Global Sumud Filosu'nda yer alan, Filistin halkına destek vermek isteyen ve Gazze'ye insani yardım paketlerini ulaştırılmaya çalışanların yaptığı gerçekten saygıyı hak ediyor. 

Zihnimdeki dilemma kıskacı ise şu noktada devreye giriyor; gerek sosyal medyada gerek gerçek hayatta böylesi bir organizasyona katılmak bir yana, yaralı parmağa işlemekten erinen ve/veya kaçınanların, katılımcıların sevinçlerine verdiği tepki ile katılımcıların sevinçlerini ifadede büründükleri yer yer aşırıya kaçan zafer sarhoşluğu. 

Zira; Filistin halkına, ne oturduğu yerden boş söz savuranların faydası var ne de çok büyük saygıyı hak eden insani yardım çabalarının çözüm için yeterli gücü. 

Filistin'de her gün onlarca çocuk, açlıktan ya da tıbbi yardım yetersizliğinden ölüyor. Yapılan yardımlar, çoğu zaman çocuklara ulaşmadan imha ediliyor ya da bir şekilde ulaşsa da bu, İsrail'in saldırıları devam ettiği sürece kalıcı bir çözüm değil. 

O yüzden ortada zafer coşkusu yaşayacak bir durum yok ve fakat her şeye rağmen mücadele veren insanlara, konfor alanlarından çıkmayanların kötücül dillerini uzatmalarını gerektirecek bir hak da.  

Oturacağı, güleceği, susacağı, konuşacağı yeri bilmeyenlerin; adına "omurga" dediğimiz, bir siyasi duruşu da yoktur.

Bu demde "aynılar aynı yere" demek yetmez, hala bedel ödeyenler varken gülenlere...